Ülkemizin içeride ve dışarıda sayısız sıkıntılarla baş etmeye çalıştığı şu günlerde adeta üzerine tuz biber olurcasına yayımlanan cinayet haberleri çok can yakıcı.

Dün akşam haberlerinde dikkatimi çeken iki üzücü olay vardı. Bunlardan ilki gece yarısı sokak hayvanlarını beslemeye çıkan bir vatandaşa eli sopalı diğer vatandaşın tepkisi. Olayın vahim olan kısmı ise sopayla hayvanları tehdit eden “saldırgan” vatandaşa “hayvansever” vatandaşın tekme tokat dayağı!

İkinci haber de ise aralarında daha önce husumet yaşanan iki kişiden birinin diğerini sokağın ortasında gözü dönmüşce katledişi, öldüğünü bile bile üzerine ısrarla kurşun yağdırmaya devam etmesi. Şimdi bu olayın toplumdaki diğer bireylere yansımasına bakmadan önce bir insan bu hale nasıl gelebiliyor bunu incelemek lazım.

Bilimsel araştırmalara göre kişiyi saldırganlığa iten faktörler şöyle sıralanıyor;

– Beyin zedelenmesine neden olan kazalar

– Beyni etkileyen bedensel hastalıklar

– Psikiyatrik şizofreni, mani, paranoid bozukluk ve kişilik bozuklukları

Evet bunların hemen hepsi tedavi edilebilir türden içsel etkenler. Yalnız bir de toplumsal çarpıklıktan kaynaklananlar var ki asıl üzerinde durulması gerekenler bunlar. Örneğin saldırganlık durumunu artıran ya da tetikleyen durumlara baktığımızda;

– Erkek olma

– 15-24 yaş arası

– Yoksulluk ve eğitimsizlik

– Aile ve çevre desteğinin yetersiz olması

– Geçmişte saldırganlık öyküsü

– Çocuklukta şiddete maruz kalma

– Madde kullanımı

– Çözümlenemeyen önemli yaşam sorunları

– Kalabalıklar ve galeyan ortamı

Şimdi aynayı kendimize döndürdüğümüzde sorunun temellerinin ailede başladığını,erkektir yapar, güç erkeğindir mantığının Nasıl yanlış olduğunu, ana haber bültenlerinde ve gündüz kuşağı programlarında bir cinayet haberini adeta haz alırcasına duyurmanın onu izleyen küçük bir çocukta bırakabileceği etkileri bir kez daha belki ama bu kez ciddi düşünme zamanıdır. Unutmayalım orantısız kullanılan güç gerçek güç değildir ve sonucu zarardan başka bir şey olmayacaktır.